فرآورده های جانبی گندزدایی ازن ژنراتور

فرآورده های جانبی گندزدایی ازن ژنراتور

ازن قادر است با طیف وسیعی از ترکیبات آلی و غیر آلی موجود در آب وپساب واکنش داده و فرآورده های جانبی پایدار و ناپایدار تولید کند.

از فرآورده های جانبی ازناسیون می توان به آلدییدهای کوتاه زنجیر، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر، اسیدهای کربوکسیلیک، الکل ها، آلکان ها، کتون ها و اسیدهای آمینه ی آزاد اشاره کرد.

ازن همچنین با برومایدها واکنش داده و تولید برومات و ترکیبات آلی برومینه می کند.

از میان محصولات جانبی ازناسیون، برومات بیشتر مورد توجه است زیرا بالقوه سرطان زا و استاندار آن در آب شرب و یا حداکثر غلظت قابل قبول آن 10mg/l است.

یکی دیگر از فرآورده های جانبی گندزدایی، مونوبرم آمین است. این ماده هنگامی تشکیل می شود که آمونیاک با هیپوبرومواسید ( که در اثر اکسیداسیون بروماید توسط ازن به وجود می آید ) واکنش دهد. سرعت واکنش تشکیل برم آمین چندین برابر بیشتر از سرعت تشکیل برومات و بروموفرم است. تشکیل برومات و برم آمین با غلظت باقیمانده ی ازن و زمان تماس، غلظت بروماید و آمونیاک در آب همبستگی دارد. هنگامیکه مقدار زمان ماند افزایش یابد، غلظت برومات و مونو برم آمین نیز بیشتر می شود.

تشکیل برومات را می توان با دوز 2/1mg/l به 1mg/l و 3/6mg/l به 2mg/l باعث می شود که برومات تشکیل نشود و با نسبت دوز 7/1mg/l ازن به 3/5mg/l هیدروژن پراکسید باعث تولید ۱۳ تا ۱۶ mg/l برومات می شود که تقریبا معادل نصف غلظت تشکیل دهنده با همین دوز در هنگام استفاده از ازن تنهاست.

در عین حال، افزودن هیدروژن پر اکسید باعث افزایش فرآورده های جانبی گندزدایی قابل تجزیه ی بیولوژیکی به میزان ۱۵ تا ۵۳ درصد شده و معمولا کارایی گندزدایی را کاهش می دهد. در نتیجه استفاده از ازن به جای ترکیب ازن و هیدروژن پراکسید پیشنهاد می شود.

سمیت ازن در پساب تصفیه شده

ازن زنی می تواند باعث تولید ترکیبات میانی جهش زا یا سرطان زا شود. این ترکیبات معمولا ناپایدارند.

ازن به تنهایی برای بسیاری از گونه های آبزی به شدت سمی است. مقاومت ارگانیسم ها در مقابل ازن با توجه به جنس و سن ارگانیسم و زمان مواجهه و غلظت ازن باقیمانده، متغیر است.

فاصله زمانی بین نابودی یا عدم نابودی یا عدم تاثیر ازن با غلظت ۲ تا 1mg/l بین ۲۰ ثانیه تا ۲ دقیقه است.

ازن نسبتا به سرعت تجزیه می شود و معمولا هنگام تخلیه ی پساب به آب های پذیرنده قابل اندازه گیری نیست. هر چند ازن باقیمانده برای موجودات آبزی سمی است اما در مقام مقایسه، از کلر باقیمانده سمی تر نیست. علاوه بر این ازن باقیمانده به سرعت تجزیه می شود.در دوز مصرفی ازن برای گندزدایی فاضلاب، زمان بقای ازن کوتاه است و در آب های پذیرنده خیلی مشکل آفرین نیست.