تصفیه پیشرفته فاضلاب
فاضلاب خروجی از مرحله تصفیه ثانویه یا بیولوژیکی، شرایط لازم برای دفع به محیط زیست را داراست و از این رو در بسیاری از تصفیه خانه های فاضلاب، تصفیه فاضلاب تا مرحله ثانویه بیشتر پیش نمی رود. اما اگر بخواهند که از فاضلاب نهایی در صنعت استفاده کنند، مرحله دیگری موسوم به تصفیه پیشرفته فاضلاب یا مرحله سوم نیز انجام می شود که هدف اصلی آن کاهش همه ناخالصی های فاضلاب خروجی تا حد مجاز برای صنعت است.
هدف از تصفیه پیشرفته فاضلاب کاهش مواد غذایی مانند ازت، فسفر و مواد دیگری است که برای رشد گیاهان مفید می باشند. انجام اصولی این مرحله دارای اهمیت خاصی است، زیرا در مرحله دوم که هدف کاهش BOD و مواد آلی و کربنی بوده، تجزیه ازت به صورت نیترات و یا ازت غیرآلی است که به صورت آمونیاک و سولفات می باشد. چنانچه این مواد با توجه به مقدار زیاد آن به آب های سطحی تخلیه شوند رشد گیاهان را تسریع کرده و می توانند باعث برهم زدن تعادل طبیعی اکوسیستم موجود گردند. در صورتیکه این آب به مصرف آشامیدنی برسد نباید حاوی ازت و فسفر باشد. اگرچه مقدار مواد مذکور در فاضلاب زیاد نیست ولی آنها به مرحله سوم منتقل شده و به طریق شیمیایی – فیزیکی و یا بیولوژیکی از بین می روند.
در فرآیند شیمی فیزیکی آمونیوم را به روش تبدیل یونی و در فرآیند بیولوژیکی توسط میکروب ها به نیترات و نیتریت تبدیل می کنند.
از این مرحله می توان فراتر رفته و توسط باکتری های بی هوازی این عمل را انجام داد. منبع اکسیژن باکتری های بی هوازی شیمیایی مانند نیترات اکسیژن دار بوده و از اکسیژن محلول در آب نمی توانند استفاده کنند. این دسته از باکتری ها نیترات را احیا کرده و تبدیل به گاز ازت می کنند که از محیط خارج می شود.
در بسیاری از سیستم های لجن فعال یا صافی های چکنده، به دلیل عدم وجود بهره برداری درست، نیتروژن حذف نمی شود، بعبارت دیگر به حالتی که عمل دی نیتریفیکاسیون انجام شود نمی رسند و بهمین دلیل، اغلب در پساب این سیستمها مشکل نیترات وجود دارد. در این مرحله می توان با کشت گیاهان آبزی مواد مذکور را که غذای این قبیل گیاهان را تشکیل می دهند حذف نمود.
