آلودگی رزین آنیونی و کاتیونی
رزين هاي تعويض يوني به صورت گسترده اي براي تهيه آب بدون يون با كيفيت بالا كه عاري از هرگونه آلودگي باشد،بكار مي روند. لكن در عمل ممكن است با مشكلاتي همراه باشند. انواع آلودگی رزین آنیونی و کاتیونی به شرح زیر است :
آلودگي رزين آنیونی و کاتیونی به مواد آلي
بسياري از رزين هاي تعويض يوني تجاري در برخورد با يون هاي معدني با وزن مولكواي كم، به خوبي عمل نمي نمايند و در برخورد با مولكول هاي سنگين آلي دچار مشكل مي شوند. اصلي ترين مواد آلي محلول در آب،نمك هاي اسيد هيوميك هستند.
گراديان غلطت باعث نفوذ مواد آلي به قسمت مركزي بدنه رزين آنيوني شده و عليرغم سرعت نفوذ كم مولكول هاي درشت، اين مولكول ها در سراسر ساختمان رزين توزيع مي گردند.
در جريان احيا رزين، مولكول هاي آلي به صورت ناقص حذف مي شوند، چون گزينش پذيري رزين براي مولكول هاي درشت آلي زياد بوده و طول مدت احيا كمتر از مدت زمان نفوذ مولكول از داخل رزين است.
رنگ رزين هاي آلوده به مواد آلي معمولا سياه مي باشد، در حاليكه رزين هاي سالم شفاف هستند.
عموما بوي آلاينده ها قابل تشخيص است. در اين حالت چنانچه رزين با اسيد يا آب نمك قليايي تماس حاصل نمايد،محلول رنگي حاصل خواهد شد.
آلودگي رزین آنیونی و کاتیونی به آهن
عموما مقدار زيادي آهن با مواد آلي بر روي رزين هاي آنيوني جذب مي شوند. براي اين منظور مي توان از اسيدكلريدريك ١٠٪ و يا محلول سديم دي تيونيت استفاده نمود كه باعث كاهش يون موجود و تبديل به فرم يون آهن دو ظرفيتي كه بيشتر محلول است مي گردد. اگر شستشو با آب نمك قليايي ادامه يابد، نتايج بهتري حاصل مي گردد.