کیفیت آب مورد استفاده در آبیاری
اگر چه آبیاری در سراسر جهان و در چند هزار سال انجام گرفته است ولی تنها در قرن گذشته اهمیت کیفیت آب مورد استفاده در آبیاری مورد توجه قرار گرفته است.
روش طراحی آبیاری توسط فاضلاب شهری بازیابی شده با توجه به آن که تاکید بر تامین آب مورد استفاده در آبیاری و یا تصفیه فاضلاب از طریق تصفیه در زمین و دفع می باشد متفاوت خواهد بود.
ویژگی های فیزیکی و شیمیایی
ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آب مورد استفاده در آبیاری در مناطق خشکی که در نتیجه ی مقادیر بالای تعرق و تعریق(ET)، دارای دماهای بسیار بالا و رطوبت اندک می باشد، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. تعریق و تعرق عبارت است از اتلاف آب از طریق تبخیر از خاک و سطح حوزه های آبی و تعریق از گیاهان، آب مورد استفاده در آبیاری با توجه به نوع و کمیت نمک های محلول بسیاز متفاوت خواهد بود. نتیجه ی تبخیر و تعرق بر جای ماندن نمک از آب مورد استفاده خواهد بود که عموما در ساختار خاک تجمع می یابد.
ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک همچون درجه ی رسوب ذرات خاک، پایداری مواد تجمع یافته، ساختار خاک و نفودپذیری،به انواع یون های قابل تبادل موجود در آب مورد استفاده در آبیاری حساس می باشند. بنابراین، هنگام برنامه ریزی در خصوص آبیاری توسط بازیابی شده نه تنها بازده محصول معطوف، بلکه ویژگی های خاک نیز با اهمیت می باشند.
تاثیر بلند مدت کیفیت آب بر تولید محصول، شرایط خاک و مدیریت کشتزار مورد تاکید بوده و رهنمودها هم در خصوص آب شیرین و هم آب بازیابی شده قابل اعمال است. چهار دسته از مشکلات احتمالی مدیریت در ارتباط با کیفیت آب در آبیاری عبارتند از:
- شوری
- سمیت اختصاصی یونی
- میزان تراوش آب
- دیگر مشکلات
شوری
شوری آب مورد استفاده در آبیاری با اندازه گیری هدایت الکتریکی آن تعیین می شود و مهمترین شاخص در تعیین کیفبت آب مورد نظر برای آبیاری محسوب می شود.
